Kolekcja “Piękno, które trwa wiecznie” to cykl fotografii, przedstawiających postać człowieka w konwencji rzeźby klasycznej. Tematem intrygującym artystę jest wciąż piękno ludzkiego ciała, które w fotografiach dodatkowo poddawane jest zbiegom idealizacji i teatralizacji. Ostateczny efekt możliwy jest dzięki łączeniu fotografii tradycyjnej z komputerowymi technikami obróbki zdjęć. Twórczość Macieja Osiki łączona do tej pory z nurtem sztuki gender,wpisuje się w powszechny dyskurs dotyczący szeroko pojętej tematyki ciała i tożsamości płciowej. Artysta w swoich pracach wcielał się wizerunki ikon kobiecego piękna, będąc jedynym bohaterem swoich fotografii.
Nowe prace to już nie tylko autoportrety artysty, które powstały w ramach jednego cyklu w latach 2000-2012, ale również wizerunki wykorzystujące ciało specjalnie wybranego modela. Męskie półakty ukazane jako posągi zestawione zostały z popiersiami artysty, czy rzeźbiarskimi przedstawieniami androgynicznego anioła w którego postać wcielił się Osika. Rezygnując z kobiecych stylizacji, artysta odwołuje się do antycznego ideału męskiego ciała, który w najczystszej i najdoskonalszej postaci wypracowała sztuka grecka, a później powtarzała sztuka renesansu w choćby tak sztandarowych dziełach jak Dawid Michała Anioła, który nie bez powodu uważany jest za stały element kodu sztuki homoseksualnej.
Osika gra z konwencjami przedstawień ludzkiego ciała znanymi z historii sztuki. Tak jak wcześniej odwoływał się do estetyki kultury masowej, tak teraz sięga po wzorce starożytne będące pierwowzorem męskiego i kobiecego aktu. Swoje oblicze pokazuje bez typowej charakteryzacji kobiecej, w formie upamiętniającego popiersia.
Wystawa prezentuje nowe wątki w twórczości artysty, cały projekt zaś stanowi wybór najlepszych prac powstałych w ciągu ostatniego roku.
Ida Smakosz-Hankiewicz